Dlaczego właśnie teraz warto wytoczyć powództwo frankowe?

Na skutek ostatnich orzeczeń najważniejszych organów sądowych banki znalazły się w głębokiej defensywie – po Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej odwilż frankowa nadeszła również w Sądzie Najwyższym, który ostatecznie odszedł od forsowanej wcześniej koncepcji przeliczania kredytów powiązanych z walutą obcą po kursie średnim NBP.

Kurs średni NBP do lamusa…

W tym kontekście w pierwszej kolejności przytoczyć należy orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 24 października 2018 roku w sprawie o sygn. akt II CSK 632/17, w którym to kategorycznie wypowiedziano się przeciwko uzupełnianiu umowy po wyeliminowaniu z niej postanowień nieuczciwych odwołując się przy tym do wyroku TSUE C-618/10 aprobującym nieważny charakter całej umowy.

Sąd Najwyższy aprobuje kredyt w PLN na Liborze

Podkreślić również należy ewolucję orzecznictwa Sądu Najwyższego w sprawach frankowych, która przyjęła na dynamice w ciągu ostatnich dwóch miesięcy. W dniu 4 kwietnia 2019 roku Sąd Najwyższy wydał wyrok w sprawie pod sygn. III CSK 159/17, w którym wskazał, że uznanie za nieuczciwe samych postanowień umowy odsyłających do kursów walut banku z jego tabel kursowych prowadzi od wyeliminowania z umowy całego mechanizmu indeksacji, zaś po wyeliminowaniu mechanizmu indeksacji z umowy, strony są związane umową w pozostałym zakresie z zachowaniem stawki LIBOR. Powyższą linię orzeczniczą Sąd Najwyższy podtrzymał następnie w wyroku z dnia 9 maja 2019 roku w sprawie o sygn. akt I CSK 242/18, wydając w każdym z przypadków specjalny komunikat na swojej stronie internetowej.

Nieważność w Sądzie Najwyższym przed nami

W odniesieniu do przytoczonych powyżej orzeczeń Sądu Najwyższego podkreślić jednak należy, że wyrokował on w sprawach, w których dowodzona była jedynie nieuczciwość kursów wynikających z tabeli kursowej banków. Do Sądu Najwyższego do dnia dzisiejszego nie trafiły bowiem sprawy, w których zakwestionowana zostałaby jako sprzeczna z prawem cała indeksacja. Nie sposób więc wykluczyć, że z czasem i Sąd Najwyższy posunie się w swych twierdzeniach jeszcze dalej wskazując – podobnie jak Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – na nieważność umowy kredytowej.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w jednym z ostatnich wyroków zapadłym w sprawie C-118/19 wprost uznał, iż z uwagi na rozkład ryzyka kursowego wynikłego z umowy kredytowej, jeśli strona kwestionuje cały mechanizm indeksacji/denominacji to po jego wykreśleniu winna zostać stwierdzona nieważność umowy kredytu.

W naszych sprawach przed sądami apelacyjnymi kwestionujemy cały mechanizm indeksacji oraz wskazujemy na nieważność umów. Te sprawy wkrótce trafią do Sądu Najwyższego.

Mając na uwadze stanowiska wyżej wymienionych organów oraz coraz korzystniejszą linią orzeczniczą sądów powszechnych wydaje się, że obecnie nastała idealna pora na rozpoczęcie przez kredytobiorców walki i zrzucenie z siebie bankowego jarzma.

Barbara Garlacz – radca prawny, Jakub Sobczyk – aplikant adwokacki