Umowa frankowa banku Ex Nordea nieważna. To kredyt indeksowany.

Sąd potwierdził nasze kluczowe argumenty w tej sprawie uznając umowę kredytu Nordea Habitat z 2007 roku za nieważną w całości. Przede wszystkim Sąd zgodził się z naszą argumentacją co do konstrukcji umowy kredytu jako kredytu z ukrytą indeksacją. Bank od początku sprawy wykazywał, że w ślad za nazwą i tekstem umowy jest to kredyt denominowany i stosował argumenty na obronę wysuwane najczęściej odnośnie tego typu umowy. Nasza kancelaria natomiast wskazywała, że jest to kredyt indeksowany, przy czym mechanizm indeksacji jest w tej umowie zaszyty („ukryty”). Kwestia rodzaju konstrukcji umowy była sporna w tej sprawie, a była ona istotna gdyż przesądzała o doborze odpowiednich argumentów prawnych w celu uznania umowy za nieważną. Ten mechanizm ukrytej indeksacji wykazaliśmy na gruncie postanowień umowy o kwocie głównej kredytu, na gruncie postanowień o różnicach kursowych przy wypłacie kredytu i na gruncie samego wykonania umowy. Odnośnie tej umowy nasza argumentacja jest specyficzna, a nasz pozew odnośnie tej umowy ma swoją swoistą konstrukcję i został stworzony wyłącznie pod ten rodzaj umów.

Sąd uznał, że jest to kredyt w złotówkach, jednak kwota w złotówkach nie jest wskazana. Kwotą kredytu nie jest też kwota kredytu wskazana w umowie w walucie CHF. Umowa w tym zakresie jest mętna i niejasna. Być może bank wiedział o co mu chodziło w tej konstrukcji ale na pewno nie konsument. Przykładem jednak tego, że także bank nie wiedział o co mu chodzi jest inna nasza sprawa, w której z uwagi na owe „mętne” zapisy o kwocie kredytu bank naliczał klientowi odsetki od kwoty wyższej w walucie CHF niż uruchomił. Pisaliśmy o tym na naszym blogu:

 

Uznanie części roszczenia naszego klienta przez PKO BP (umowa z portfela Nordea)

Sąd uznał, że postanowienia określające przedmiot główny nie zostały sformułowane w sposób transparentny, a bez nich nie jest możliwe utrzymanie umowy.

Sąd nie zastosował żadnej tzw. teorii salda. Zasądził całość roszczenia powodowi w złotówkach i we frankach. Naszym zdaniem byt tzw. teorii salda jest w sądzie apelacyjnym niepewny. Bank w sprawie nie sformułował żadnego roszczenia o zwrot kapitału czy odsetek.

Barbara Garlacz – radca prawny.


powrót

Zestawienia wyroków Kancelarii GARLACZ znajdą Państwo w zakładce Blog.

Nasze wygrane miarą naszej skuteczności!

Zapraszamy!

Strona wykorzystuje pliki cookies. Polityka prywatności

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close