Jak kończyć rok to tylko z przytupem! W dniu 31 grudnia 2019 roku Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Monika Włodarczyk) w sprawie o sygn. akt XXV C 2572/18 wydał prawdopodobnie ostatni w tym roku wyrok w sprawie frankowej, zasądzając nadpłaty indeksacyjne (przy założeniu kredytu złotówkowego z oprocentowaniem opartym na LIBORZE) niejako wieńcząc w ten sposób przełomowe dla frankowiczów 12 miesięcy. Jednocześnie, jest to pierwszy lub jeden z pierwszych wyroków sądu w takim składzie korzystny dla kredytobiorcy.

Sąd dokonując oceny kwestionowanych postanowień umownych na gruncie art. 385¹ k.c. stwierdził, że nie może budzić wątpliwości ich abuzywny charakter. Klauzule przeliczeniowe wypełniające warunki normy powyższego przepisu znalazły się w regulaminie banku, który stanowił wzór obowiązujący ówcześnie u pozwanego i nie był tym samym indywidualnie negocjowany z konsumentem. Sąd podzielił nasze zarzuty, iż bank ustalał swoje kursy w sposób arbitralny, bez wskazania jakiegokolwiek  obiektywnego miernika w zakresie ustalania wysokości spreadu walutowego, który – co Sąd wskazał wprost – stanowił dodatkowe wynagrodzenie pozwanego. Powyższe, już w momencie uruchomienia kredytu skutkowało dodatkowym obciążeniem finansowym kredytobiorcy.

Niemniej w ocenie Sądu wyeliminowanie klauzul przeliczeniowych nie powoduje braku możliwości dalszego wykonywania umowy. Sąd nie wypowiedział się czy indeksacja to postanowienie określające przedmiot główny umowy czy poboczne postanowienie umowne. W ocenie Sądu brak jest przeciwskazań aby umowa kredytu obowiązywała w dalszym ciągu jako kredyt złotówkowy oparty na oprocentowaniu marża+LIBOR. Zdaniem Sądu dobór wskaźnika oprocentowania do waluty kredytu pozostaje kwestią ekonomiczną – nie zaś prawną i podważanie takiej konstrukcji nie jest tym samym argumentem prawnym. Sąd podkreślał, że istotnym jest zachowanie istoty przedmiotowej umowy, która może być dalej wykonywana również po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych – kredytobiorca otrzymał bowiem środki pieniężne i winien dokonywać spłat w oparciu o wskazane w umowie oprocentowanie. Z tym jednak się nie zgadzamy i już wiemy, że nasz klient będzie z nami składał apelację walcząc dalej o nieważność umowy, a ten sąd powinien jeszcze raz rozważyć kwestię przedmiotu głównego na gruncie umowy kredytu indeksowanego.

Wysokość nadpłat została wyliczona w toku procesu przez biegłego.

Co prawa nie udało się ugrać nieważności umowy, jednakże trzeba podkreślić, że wyrok został wydany przez referenta, który długo wstrzymywał się z rozpoznawaniem powództw frankowych. Ta sprawa została założona jeszcze w 2016 roku. W końcu klient doczekał się częściowej sprawiedliwości. Wiemy też, że była to jedna z pierwszych spraw tego sędziego referenta. Dzisiejszy wyrok daje nadzieję, że w przyszłości i przed Sądem w tym składzie da się osiągnąć więcej niż nadpłaty indeksacyjne ale prawników wciąż czeka ciężka praca w sądzie.

Sprawę prowadziła r. pr. Barbara Garlacz wraz z zespołem.

Oby zbliżający się 2020 rok przyniósł ze sobą jeszcze więcej korzystnych orzeczeń! Nasze kolejne wyroki już w styczniu 2020!