Kolejny Sąd Gospodarczy potwierdza, że w umowie kredytu indeksowanego zawarty jest pochodny instrument finansowy CIRS. Przedsiębiorca frankowy wygrywa!
W dniu 25 listopada 2021 roku SO w Warszawie XXVI Wydział Gospodarczy w sprawie XXVI GC 548/19 wydał wyrok w którym oddalił powództwo Raiffeisen Bank International AG w Wiedniu o zapłatę z niewykonanej umowy kredytu przeciwko przedsiębiorcy. Właśnie pojawiło się pisemne uzasadnienie wyroku.
Sąd uznał umowę kredytu za nieważną z powodu jej sprzeczności z zasadą swobody umów (art. 353 (1) kc w zw. z art. 58 § 1 kc) oraz z zasadami współżycia społecznego tj. uczciwości, rzetelności, lojalności kupieckiej, przestrzegania dobrych obyczajów, zasad uczciwego obrotu, rzetelnego postępowania, lojalności i zaufania (art. 58 § 2 kc).
Z ciekawostek, Sąd uznał, że miejsce zawarcia umowy – klatka schodowa – nie licowało z powagą wskazanej czynności. Niewątpliwie doszło z całą pewnością do rażącego naruszenia przez bank zasad lojalności kontraktowej, rzetelności.
Zdaniem Sądu umowa kredytu w chwili zawarcia zawierała w sobie instrument pochodny, przy czym nastąpiło w nim rozerwanie związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy faktem rzeczywistego otrzymania waluty CHF a obowiązku jej rzeczywistego dostarczenia w ramach uruchomienia i spłaty kredytu a późniejszą ekspozycją na ryzyko kursu walutowego. Występowało tu podobieństwo z jedną z odmian CIRS – CCBS (Cross Currency Basis Swap) – wymienia się tu kapitał oraz płatności odsetkowe naliczane od zmiennych stóp referencyjnych, a płatności jednej ze stron powiększa marża na ryzyko kredytowe.
Sąd zwrócił szczególną uwagę na kwestie braku rzetelnej informacji dla kredytobiorcy o ryzyku związanym z umową kredytu. Ryzyko transakcji zostało przesunięte w skrajnym stopniu na kredytobiorcę poprzez:
– brak rzetelnej informacji klienta co do ryzyka walutowego, a wręcz wprowadzenie go w błąd co wskazanego ryzyka;
– zabezpieczenia dla Banku w postaci spreadu, stanowiącego dodatkową korzyść przy braku faktycznego obrotu walutą;
– utworzenie operacji krótkiej w walucie CHF przy pozycji długiej w walucie PLN przy całkowicie odmiennym charakterze wskazanych walut;
– cechy CIRS;
– gra przeciwko najtwardszej walucie świata;
– brak automatycznego wyłącznika zamykającego ryzyko;
– brak strat banku w przypadku spadku kursu – „gra o sumie dodatniej” dla Banku.
Jest to kolejny wyrok, po wyroku Sąd Okręgowy w Warszawie ds. gospodarczych z dnia 21 grudnia 2020 roku (XXVI GC 586/20), w którym Sąd Gospodarczy uznał, że indeksacja w kredycie indeksowanym do CHF, to wbudowany w umowę kredytu instrument finansowy.
O wyroku w sprawie XXVI GC 586/20 pisaliśmy tu: https://kancelariagarlacz.pl/indeksacja-to-instrument-finansowy-tak-orzekl-sad-gospodarczy/
Ponadto uzyskaliśmy także inny wyrok korzystny dla przedsiębiorcy XX GC 117/18.
Można zatem śmiało powiedzieć, że KANCELARIA GARLACZ tworzy linię argumentacyjną dla kredytów frankowych przedsiębiorców zasadzającą się na:
- braku rzetelnej informacji o ryzyku walutowym przy jednoczesnym pełnym zabezpieczeniu się banku;
- wbudowaniu w umowę instrumentu finansowego CIRS;
- odwrotnych rodzajach kursów do indeksacji i spłaty kredytów – w przypadku kredytów indeksowanych;
We wszystkich w.w. wyrokach ta argumentacja została uznana przez sądy gospodarcze. A przed nami kolejne sprawy gospodarcze.
Sprawę prowadziła r. pr. Barbara Garlacz wraz z mec. Małgorzatą Gałązką, która współpracuje z Kancelarię GARLACZ od ponad 6 lat.