Wygrana w Sądzie Najwyższym: odmowa przyjęcia skargi kasacyjnej Santander Consumer Bank na uchylony BTE
W dniu 7 maja 2019 roku Sąd Najwyższy (sygn. IV CSK 650/18) odmówił przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej banku Santander Consumer Bank z siedzibą we Wrocławiu od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, w którym sąd ten prawomocnie uchylił nakaz zapłaty wydany na podstawie BTE przeciwko naszemu klientowi. Sprawę przed Sądem Najwyższym prowadziła mec. Barbara Garlacz pro publico bono.
Sad Apelacyjny w Gdańsku potwierdził, że wypowiedzenie wobec kredytobiorców było nieskuteczne, ponieważ posiadało warunkowy charakter, a nadto nie zostało wykazane, iż wypowiedzenie zostało doręczone obu kredytobiorcom. Zatem uznać należało, że w ogóle nie doszło do wypowiedzenia umowy i wobec tego nie zaktualizował się warunek wystawienia BTE.
Bank w skardze kasacyjnej wskazywał na błędy proceduralne obu sądów I i II instancji, która miałyby polegać na tym, że nie zbadał czy rzeczywiście doszło do wypowiedzenia umowy jednemu z kredytobiorców.
W naszej odpowiedzi na skargę kasacyjną wskazywaliśmy, że w ogóle nie zachodzą przesłanki do przyjęcia jej do rozpoznania, a bank takowych nie wskazał. Sąd Najwyższy podzielił nasze stanowisko w tym względzie, wskazując, iż:
- postępowanie przez Sądem Najwyższym nie służy do korygowania ewentualnych błędów sądów obu instancji, nawet jeżeli takowe by wystąpiły;
- Sąd Najwyższy nie jest trzecią instancją;
- Sąd Najwyższy nie rozstrzyga w zakresie kwestii nie podniesionych w podstawach skargi kasacyjnej;
Sąd Najwyższy jednocześnie zarzucił bankowi, że ten zdaje się pomylił podstawy skargi kasacyjnej (naruszenie przepisów prawa materialnego oraz procesowego) z przesłankami uzasadniającymi jej przyjęcie, których bank nie wskazał tudzież nie uzasadnił.
Sad Najwyższy przyjmuje sprawę do rozpoznania tylko wówczas gdy:
1) w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne;
2) istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów;
3) zachodzi nieważność postępowania lub
4) skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Oznacza to, że nie każda sprawa frankowa trafi do rozpoznania przez Sąd Najwyższy.
Barbara Garlacz – radca prawny