Wniosek BFG o zawieszenie spraw z udziałem Getin Noble Banku NIE jest dla sądu WIĄŻĄCY

W sprawach z udziałem Getin Noble Bank S.A. w restrukturyzacji pojawiają się wnioski BFG o zawieszenie postępowań do czasu ogłoszenia upadłości GNB.

Panuje dość powszechne przekonanie, że na podstawie art. 176 par. 2 k.p.c. wnioski te obligatoryjnie muszą być uwzględnione przez sąd. Wynika to z nieprawidłowej i niepełnej implementacji art. 86 ust. 3 dyrektywy BRRD do przepisu art. 176 par. 2 k.p.c.

Przy uwzględnieniu brzmienia art. 86 ust. 3 dyrektywy BRRD wnioski BFG i to w takiej formule jak składa BFG powinny zostać oddalone.

Podczas gdy art. 176 par. 2 k.p.c. stanowi, że Sąd zawiesi na wniosek Bankowego Funduszu Gwarancyjnego postępowanie, w którym udział bierze podmiot w restrukturyzacji, to art. 86 ust. 3 Dyrektywy BRRD stanowi, że organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (w Polsce BFG) może wystąpić do sądu o zawieszenie, jeżeli jest to konieczne dla:

a) skutecznego stosowania instrumentów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (chodzi o konkretne sposoby restrukturyzacji określone w dyrektywie BRRD)

b) skutecznego wykonania uprawnień w zakresie prowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (chodzi o uprawnienia wymienione w dyrektywie BRRD – art. 63 do 72 dyrektywy).

Z zestawienia art. 176 par 2 k.p.c. i art. 86 ust. 3 dyrektywy BRRD wynika, że nasz krajowy przepis kpc nie zawiera wskazanych przesłanek dla wniosku o zabezpieczenie. Zresztą sam BFG nie wskazuje na wystąpienie tych przesłanek tj. na to, że zawieszenie jest konieczne aby zastosować jeden z instrumentów restrukturyzacji tudzież aby wykonywać uprawnienia w zakresie prowadzenia restrukturyzacji. Jego wniosek w świetle art. 86 ust. 3 dyrektywy BRRD jest niekompletny od strony formalnej.

Jednocześnie powinien zostać oddalony z powodów merytorycznych.

Otóż, po pierwsze, skoro wobec GNB została już wszczęta przymusowa restrukturyzacja poprzez zastosowanie instrumentu w postaci instytucji pomostowej i przeniesienia przedsiębiorstwa z wyłączeniem m.in. praw majątkowych i zobowiązań wynikających z umów powiązanych z walutą obcą, i to niezależnie od tysięcy trwających postępowań sądowych z udziałem GNB, to zawieszenie konkretnego postępowania sądowego z udziałem GNB nie jest konieczne do skutecznego zastosowania instrumentów restrukturyzacji.

Po drugie, także skuteczne wykonywanie uprawnień określonych w dyrektywie BRRD w zakresie prowadzenia restrukturyzacji nie wymaga zawieszenia postępowania. Jeśli bowiem prześledzić listę uprawnień BFG w zakresie restrukturyzacji wskazaną w dyrektywie BRRD to trudno dopatrzeć się, które z tych uprawnień wymagałyby zawieszenia postępowania. Chyba sam BFG nie za bardzo wie, bo jego wnioski nie wskazują na konkretne uprawnienia, nie wskazują na to dlaczego zawieszenie danego postępowania jest konieczne dla wykonywania tych konkretnych uprawnień.

Czyli, wnioski BFG nie spełniają ani formalnych ani materialnych podstaw do ich uwzględnienia.

Ponadto, art. 86 ust. 3 dyrektywy BRRD czyni zastrzeżenie na wstępnie odnoszące się do art. 70 dyrektywy BRRD tj. do zakazu prowadzenia egzekucji skierowanej do majątku podmiotu restrukturyzowanego i stanowi swoiste uzupełnienie art. 70 dyrektywy . Na podstawie tego odwołania i uwzględniając cele przymusowej restrukturyzacji, zasadne jest uznanie, że możliwość zawieszenia na wniosek BFG, oczywiście po spełnieniu w.w. przesłanek z art. 86 ust. 3 dyrektywy BRRD, istnieje wyłącznie w przypadku postępowań o wierzytelności pieniężne tj. o zapłatę a nie o ustalenie nieważności umowy kredytu. Sąd winien więc rozważyć w razie podjęcia decyzji co do ew. zawieszenia, czy zawieszać całe postępowanie czy tylko w części dotyczącej roszczenia o zapłatę. Zawieszenie całych postępowań do czasu ogłoszenia upadłości GNB i następnie trwające postępowanie upadłościowe na wiele lat zablokuje frankowiczom z GNB możliwość uwolnienia hipoteki o potencjalnych stratach z powodu np. spadku wartości nieruchomości nie wspominając.

Nasze obszerniejsze stanowisko w powyższej kwestii przedstawiamy sądom w sprawach z udziałem naszych klientów i GNB, gdy wpływa taki wniosek BFG. Zatem w najbliższych kilku tygodniach poznamy stanowiska sądów. Przedstawiamy także pytania do TSUE w zakresie rozbieżności pomiędzy art. 176 par. 2 kpc a art. 86 ust. 3 dyrektywy, chociaż wniosek BFG można naszym zdaniem oddalić bez potrzeby kierowania pytań do TSUE, które jedynie przedłużą postępowanie.

 


powrót

Zestawienia wyroków Kancelarii GARLACZ znajdą Państwo w zakładce Blog.

Nasze wygrane miarą naszej skuteczności!

Zapraszamy!

Po uchwale Sądu Najwyższego z dnia 25 kwietnia 2024 roku Kancelaria Garlacz wprowadziła nową ofertę na szybszy i tańszy proces z bankiem.

Prześlij umowę do analizy na konsultacja@kancelariagalracz.pl

Zapraszamy do współpracy!

Strona wykorzystuje pliki cookies. Polityka prywatności

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close